Column Jacques Giesen: Het was Zondag in het Zuiden

Het was zondag in het zuiden.

Over een week is er geen 'Het was Zondag in het Zuiden', dus heb ik toch nog snel kaarten besteld voor het spektakelstuk in Tegelen zoals deze musical werd aangekondigd. De ellende van het water kregen mijn vrouw en ik in het openluchttheater van de passiespelen als musical te zien met muziek van Rowwen Hèze. Wij waren benieuwd wat de Maas de mensen had aangedaan.

Onze gedachten waren nog vers bij de rampzalige overstromingen van de Geul in onze gemeente. Ik begreep dat nu al zeker 60.000 mensen een bezoek hadden gebracht
aan dit evenement waar normaal de passiespelen worden getoond. Bij die duizenden moeten veel mensen zijn geweest die gekeken hebben met gevoelens van 'ja, zo was het, ik slaap er nu nog slecht van'. De Maas heeft net als de Geul de laatste vijftig jaar flink huisgehouden in het gemoed van de mensen die deze ellende hebben
meegemaakt. Bovendien blijft er genoeg te stressen over de afhandeling van de schaden door verzekeringen en overheid.

Gelukkig heb ik zelf tot nu toe geen last gehad van waterovervloed. Dat zo afstandelijk kennis nemen van het gebodene ging ras over in gevoelig meeleven want de
auto was nog net niet geparkeerd in Tegelen of een stortbui maakte het onmogelijk om rustig uit te stappen. De auto was een heerlijke schuilplaats om aan de regen te ontsnappen maar het leverde wel al een onaangename ervaring met het water op. Die
regen kletste nog harder in onze beleving toen na ongeveer drie kwartier in het speltakelstuk een hoosbui op het podium zodanig realistisch werd dat je als vanzelf de neiging kreeg laarzen te zoeken en de paraplu open te gooien. Het water bleef maar
stromen gedurende het gehele verloop van de musical. De triestigheid van wat je meemaakte met de levens van de mensen kroop langzaam onder je huid. Gelukkig kwam er af en toe een vrolijker lied van Rowwen Hèze in onze oren en uiteindelijk was je zeer
tevreden met een 'happy end'.

Op weg naar huis begrepen mijn vrouw en ik ten diepste wat het betekent voor al die mensen die deze waterrampen hebben moeten ervaren. Ik zeg het al meer dan 70 jaar. Goede kunst, ook deze musical, geven je de mogelijkheid met meer empathie in het leven te staan en korter bij de gevoelens van andere mensen te verblijven. Dus schreeuw ik het met passie uit: we hebben veel meer kunst nodig om menselijker te worden!

Jacques Giesen