Column Jacques Giesen: Zwembad Mosaqua

Er zijn natuurlijke vele gedachten over de oplossing van het probleem met het Gulpens zwembad. Aangezien ik al eens eerder schreef over gemakkelijke oplossingen meen ik bij deze een aanzet te mogen geven van een wijze waarop dit tropisch zwembad gered kan worden. Zeker vanwege het gegeven dat er op vele plaatsen in Limburg de instandhouding van een Gemeentelijk zwembad gelukt is.

Als u nu wilt zeggen 'hij weet het weer beter', dan zult u begrijpen dat ik als een oud-onderwijzer nogal betweterig ben gebleven, het eigen gelijk wordt breed uitgemeten. Een goede vriend heeft een keer opgemerkt dat ik in de doodskist liggend, op weg naar het kerkhof, tegen de deksel zou kloppen met de mededeling: 'Het leven gaat gewoon verder'. Maar dit terzijde. 

In Meerssen wilde de gemeente ook de zwembaden sluiten maar het volk heeft toen het initiatief genomen en zelf de verantwoordelijkheid genomen voor het behoud. Wel moet de gemeente meedoen door eenmalig gelden beschikbaar te stellen om het zwembad aan te passen aan de eisen van deze tijd. En dat kan want de gemeente kan beter eenmalig geld uitgeven dan telkens elk jaar weer in problemen te komen met de begroting.

Een kleine schets van hoe dat in Gulpen zou kunnen werken. Als er 20.000 handtekeningen zijn binnengekomen voor het behoud, zullen er toch zeker 3.000 mensen zijn die lid willen worden van een vereniging die het zwembad uit de handen van de gemeente pakt en voor de instandhouding zorgt. Zij overleggen met de gemeente hoe die nieuwe relatie gestalte moet krijgen. Met als uitgangspunt: de gemeente levert de gelden om het paradijs goed op te knappen. De exploitatie doet de vereniging met veel vrijwilligers die taken op zich nemen om een en ander goed te laten verlopen. Bijgestaan door een of twee professionelen. 

Laten we eens een financieel plaatje maken. 3.000 Leden betalen 80 euro per jaar voor het lidmaatschap; bij elkaar wordt dat 240.000 euro. De leden betalen slechts 5 euro voor een bezoek in de tijd dat zij geen vrijwilligers werk doen. Als al die leden 10 keer per jaar zwemmen ontvang je 150.000 euro. In de pot zit dan al bijna 400.000 euro. De rest van de bezoeken (niet leden) schatten wij in op 200.000 per jaar dat is dan 200.000
keer 11 euro = 2.200.000 euro. Sponsoren binden zich aan een bedrag voor zeker 10 jaar. Ik verwacht zeker 10 sponsors met een gemiddelde van 10.000 euro per jaar is nog eens 100.000 euro. Dus voor een bedrag van bijna 3 miljoen euro en voldoende vrijwilligers is het zwembad fijn open te houden. Makkelijk zat.

Er zit wel een addertje onder het gras. Welke burgers zullen als vrijwilliger het initiatief en de verantwoordelijkheid nemen om zo een project op te pakken (o.a. bestuur, organisatie). Er als het ware erin te duiken en boven water te blijven. Men heeft een lange adem nodig. Gelukkig zijn er goede voorbeelden in de buurt hoe je dat moet regelen.

Zolang de Amstel Gold bestaat zal ik elk jaar met een helikopterblik mogen genieten van het feit dat vrijwilligers van Gulpen-Wittem dit heerlijk tropisch zwemparadijs hebben gered. Tenminste als mijn eigen-wijze berekeningen kloppen.

Jacques Giesen