Column Jacques Giesen: Op vakantie met carnaval

Op vakantie terwijl in het zuiden de dorstlustige carnavalisten zeer waarschijnlijk veel aan drank moeten uitgeven om in de stemming te komen. Wat verdien ik aan het wegblijven bij die carnavalsdagen?

Laten we eens gaan rekenen met als uitgangspunt dat een pilsje gemiddeld 3,50 euro zal kosten. Ik denk dat iemand zoals ik, normaal 15 glazen bier drinkt. Ik geef ongeveer 15 glazen uit aan het trakteren van vrienden en bekenden. Dat is toch genoeg, nietwaar. Opgeteld: 30 keer 3,50 euro is afgerond 130 euro, inclusief fooi! Goed en degelijk eten is noodzakelijk, maar het zal gewoon volksvoedsel zijn, dus 40 euro. Met de taxi naar huis 30 euro. Een avond op stap met carnaval komt dus uit op 200 euro.

Ik stortte mij met de optochten erbij gerekend en andere festiviteiten ongeveer drie
dagen in de feestelijkheden. Kortom een persoon geeft aan deze traditie 3 keer 200 euro uit en dat is 600 euro. Mijn reis naar Mallorca, die acht dagen duurt, heb ik begroot op 1.450 euro. Nou even heel precies zijn, want in die vakantie heb ik thuis geen andere huishoudelijke uitgaven van onder meer eten, drinken, energie en autorijden. Een schatting wijst op een besparing per dag van minimaal 50 euro; gedurende mijn vakantie is dat in totaal 400 euro.

Uitgaven met thuisblijven is minimaal 600 plus 400 euro huishoudelijke uitgaven is
1.000 euro. Dan is het verschilt in uitgaven tussen carnaval dus nog maar 450 euro. Dit alles overdenkend hoef je niet voor het geld naar een vakantieoord te vertrekken, want als je een dag minder feest (hetgeen aan te raden is) blijft er slechts 250 euro over. Je loopt dan wel nog een groot risico voor die 250 euro, want een vakantie kan slecht uitvallen, met vervelende mensen in de bus, vliegveldstaking, vreselijk eten, te lang wauwelende gids, veel lawaai in de nacht, gestolen papieren, overdreven veel opdringerige oude mensen en ruzie met je metgezel. Het klagen over dat de carnaval ieder jaar duurder wordt staat in geen enkele verhouding met de geneugten die het gewoon hier blijven kan betekenen. Zeker in relatie met een eventuele beroerde reis.

Het klopt geloof ik niet helemaal precies met mijn berekeningen, maar het gaat om het feit dat de mens en dus ook ik, het financiële motief als argument gebruikt om iets anders toe te dekken. Een uitvlucht zoeken. Nu dan voor de draad in alle rondborstige eerlijkheid: voor mij is dit katholieke vastenavond-feest verworden tot een langdurige kermis waar de werkelijke rituele traditie totaal van verloren is gegaan. De betekenis schaalt al meer dan 30 jaar af tot een evenement waarin de zin nog alleen ligt in het feestvieren zonder het gedenken van de verwijzing naar de eindigheid die telkens op de loer ligt oftewel het weten dat we sterfelijk zijn. Met die achtergrond kan ik elke uitbundigheid in die overvloed begrijpen. Zoals zo vaak tellen in wezen echte geldelijke argumenten nauwelijks, vooral dan wel bij mensen die meestal genoeg hebben.

Ik blijf in ieder geval het volgend jaar gewoon weer thuis om met een zekere milde glimlach de gekkigheid van carnaval mee te beleven. Het traditionele katholieke motief voor mijn afwending van vasten-avond zal geen vrucht dragen en deze preek zal in het geraas van de feestelijk bonte stormwind nutteloos verwaaien. Het is de nieuwe
tijd Giesen!? Alaaf!

Jacques Giesen